Gavorrano

Gavorrano, verspreid over 19.000 hectare, onderscheidt zich door zijn rijkdom op het gebied van milieu, geschiedenis en cultuur, met adembenemende landschappen en de aanwezigheid van middeleeuwse dorpen zoals Caldana, Ravi, Giuncarico, evenals grote bosgebieden en oude Etruskische ruïnes.

Het lokale mijnerfgoed is bijzonder relevant, met de voormalige mijnen van Gavorrano en Ravi die een belangrijke attractie vormen. Ondanks dat het dicht bij de Tyrreense kust ligt, behoudt het een rustige sfeer, ondergedompeld in een lage antropische dichtheid, maar dicht met geschiedenis. De lokale fauna is gevarieerd en vaak uniek, en de traditionele Toscaanse landelijke landschappen zijn grotendeels bewaard gebleven, met olijfbomen, wijngaarden en velden omzoomd door heggen. De oenologie met zijn 300 hectare wijngaarden is voortdurend in ontwikkeling. Talloze wijnmakerijen zijn in aanbouw, waaronder een ontworpen door Renzo Piano.

Gavorrano

Gavorrano is ook de thuisbasis van verschillende architectonische wonderen, waaronder talrijke kerken zoals de kerk van San Giuliano en de kerk van San Biagio, evenals belangrijke archeologische vindplaatsen zoals Castel di Pietra. De omliggende middeleeuwse dorpen vormen een ring van schilderachtige juweeltjes, met Gavorrano en Bagni di Gavorrano die oprijzen vanaf een granieten heuvel, Monte Calvo. Ravi heeft zijn oude structuur behouden, terwijl Giuncarico zijn middeleeuwse uiterlijk heeft behouden. Tot slot heeft Caldana de kenmerken van een oud kasteel behouden, met de kerk van S. Biagio die een zeldzaam voorbeeld is van sacrale architectuur uit de Renaissance.

Gavorrano, dat zich uitstrekt over een grondgebied van 19.000 hectare, biedt een panorama van buitengewone milieukwaliteit, bezaaid met historische, culturele en natuurlijke rijkdommen. Het territorium van Gavorrano omvat, naast de gemeentelijke zetel, fascinerende middeleeuwse dorpjes zoals Caldana, Ravi Giuncarico, uitgestrekte eikenbossen, kastanjebossen, oude Etruskische graven en middeleeuwse kastelen zoals de Rocca di Castel di Pietra. Niet te vergeten is het mijnerfgoed van Gavorrano, opgenomen in het plaatselijke Parco Minerario Naturalistico, met de voormalige mijnen van Gavorrano en Ravi.

Niet ver van de Tyrreense kust, behoudt Gavorrano een rustige sfeer, ver van het kustlawaai, waardoor de 8.000 inwoners volledig worden ondergedompeld in een omgeving met een lage antropogene dichtheid maar rijk aan geschiedenis, een van de meest representatieve in de provincie Grosseto.

De geografische ligging, het klimaat, de specifieke geologie en de weelderige, altijd groene bossen vormen de perfecte habitat voor een gevarieerde fauna: tussen de wilde zwijnen, reeën, stekelvarkens, vossen en andere kleine dieren die de bossen en het platteland bevolken, zijn er ook soorten die elders zelden voorkomen, zoals de marter en de wilde kat.

In Gavorrano zijn de traditionele Toscaanse plattelandslandschappen intact gebleven, met olijfgaarden, velden omzoomd door heggen, rijen cipressen en wijngaarden. Deze laatste sector, met meer dan 300 hectare gecultiveerde wijngaarden, groeit gestaag en draagt ertoe bij dat Gavorrano één van de belangrijkste producenten van het gebied is. Opmerkelijk zijn de grote wijnkelders in aanbouw, die harmonieus opgaan in het landschap van de Maremma. Een van deze kelders, momenteel in aanbouw, is ontworpen door de beroemde architect Renzo Piano, wiens vaardigheden wereldwijd worden erkend.

Wat is er te zien in Gavorrano?

Hier is een lijst met historische en culturele bezienswaardigheden in deze fascinerende gemeente.

De Kerk van San Giuliano, oorspronkelijk gebouwd op de fundamenten van het oude fort, heeft een klokkentoren met een lager gedeelte van de muren dat ouder is dan de rest van het gebouw. Gerenoveerd en vergroot tussen de 17e en 18e eeuw, bewaart het een kostbaar marmeren beeld van de Madonna met kind, toegeschreven aan Giovanni d'Agostino, en twee 18e-eeuwse schilderijen, de Annunciatie en de Doop van Christus.

Een andere opmerkelijke gebedsplaats is de Kerk van San Biagio, een zeldzaam voorbeeld van renaissancistische heilige architectuur in de Beneden-Maremma. Gebouwd door de adellijke Sienese Austini familie, wordt het door recente studies toegeschreven aan Michelangelo. Binnen kun je een fresco bewonderen van Nicola Nasini en een 17de-eeuwse doopvont gemaakt van lokaal marmer.

Tenslotte vind je in de omgeving van Gavorrano de belangrijke archeologische vindplaats Castel di Pietra, waar bewijzen worden bewaard van de Etruskische tijd tot de 14e eeuw. Aanvankelijk onder controle van de familie Aldobrandeschi, ging het vervolgens over naar de familie Pannocchieschi, die verschillende stedelijke transformaties onderging.

Tegenwoordig herbergt het Documentatiecentrum van Castel di Pietra, gelegen in de hoofdplaats Gavorrano, de vondsten van de verschillende opgravingscampagnes uitgevoerd door de Universiteit van Siena.

De middeleeuwse dorpen in de omgeving van Gavorrano vormen een kostbare ring van edelstenen, samen vormen ze een panoramische ketting die zich door de heuvels slingert en een plechtige blik werpt op het binnenland van het territorium. Giuncarico domineert de vlakte in de richting van Roccastrada, terwijl Caldana en Ravi, gehuld in bossen, de vallei bewaken die zich later over Gavorrano uitstrekt tot aan de Golf van Follonica. Het kasteel van Scarlino fungeerde ooit als een bolwerk richting de zee, dus sommige geleerden beschouwen deze landgoederen als het einde van de duizendjarige routes die werden gebruikt voor de transhumance van de Apennijnse kuddes naar de Maremma om te overwinteren. Vergetelheid, verlatenheid en ontvolking in deze regio's hebben een fascinerend scenario gecreëerd, waar nog steeds raadsels verborgen liggen die het meer ontwikkelde Toscane is vergeten. En niet alleen mythes en verhalen van onbekende vluchtelingen, maar ook artistieke wonderen die aan de vergetelheid zijn ontrukt, zoals de kerk van Caldana, die volgens sommige experts is ontworpen door Michelangelo.

Gavorrano en Bagni di Gavorrano komen tevoorschijn uit de hellingen van een granieten heuvel, Monte Calvo. De naam Gavorrano evolueerde in de loop der tijd van Caput Boreanum naar Capo Borano, naar Cavorano en uiteindelijk naar de huidige naam. De eerste sporen van de nederzetting dateren uit de 9e eeuw. De muren van het fort van Gavorrano zijn nog steeds zichtbaar en worden gekenmerkt door verschillende torens, in het bijzonder de twee aan de zuidkant die twee ronde poorten herbergen. In de kerk van S. Giuliano staat een klein marmeren beeld dat de Madonna met kind voorstelt, het werk van Giovanni d'Agostino, een bekende Weense beeldhouwer uit de 14e eeuw. Het Documentatiecentrum vlakbij het stadhuis toont archeologische vondsten uit Castel di Pietra. Bagno di Gavorrano, een voormalig kuuroord, is momenteel de dichtstbevolkte plaats in de gemeente en biedt onderdak aan verschillende sportfaciliteiten.

Ravi heeft zijn oude structuur, gekenmerkt door smalle steegjes, intact gehouden. Het kasteel,

dat al in 785 werd gedocumenteerd, was in de 11e en 12e eeuw eigendom van de monniken van de abdij van Sint Bartholomeus van Sestinga, ging vervolgens over naar Ildebrando Aldobrandeschi en werd uiteindelijk in 1262 het domein van de stad Siena. Op de heuvel vlakbij het dorp bevindt zich de grot van Artofago, waar zich artefacten bevinden die zo'n 5000 jaar oud zijn en nu bewaard worden in het Archeologisch Museum van Grosseto.

Giuncarico, voor het eerst genoemd in een document uit 772 door de Abdij van San Salvatore op Monte Amiata, heeft nog steeds het uiterlijk van een middeleeuws dorp dat rond de muren is gebouwd. De oostelijke poort is origineel en heeft een ronde stenen boog, terwijl de toren erboven van recentere datum is. In de kerk van S. Egidio hangt een 18e-eeuws schilderij van de Madonna met heiligen.

In de vlakte onder Giuncarico liggen de etruskische graftombe van Poggio Pelliccia en de etruskische necropolis van S. Germano. Vlakbij Poggio Zenone zijn de overblijfselen van het middeleeuwse kasteel bekend als 'la Castellaccia'.

Caldana, een oud middeleeuws dorp, heeft nog steeds de kenmerken van het kasteel. De kerk van S. Biagio is een kostbare getuigenis van gewijde renaissancistische architectuur, zeldzaam in het Maremma gebied van Grosseto. Het ontwerp van sommige delen van het interieur van de kerk van San Biagio wordt door sommige geleerden toegeschreven aan Michelangelo Buonarroti. Op de gevel van dit gebouw is het wapen van de Austini te herkennen, de familie die het kasteel in de 16e eeuw herbouwde en de kerk bouwde. Binnen bevindt zich een fresco met het kruisbeeld en de heiligen Biagio en Guglielmo, het werk van Giovanni Nasini.

Kaart van Gavorrano

Hoe kom je in Gavorrano

Met de auto is de afstand tussen Punta Ala en Gavorrano 27,79 km, wat ongeveer 30 minuten duurt, terwijl je er met de bus een uur en achttien minuten over doet.

Hemelsbreed is de afstand tussen Punta Ala en Gavorrano 18,49 km.

Waar Gavorrano ligt

Gavorrano ligt in de provincie Grosseto in Toscane.

Gelegen op 273 meter boven zeeniveau op de Monte Calvo, bevindt Gavorrano zich op de noordelijke helling van de Monte d'Alma, op het territorium van de metaalhoudende heuvels van Grosseto, en is ongeveer 15 minuten met de auto van zee.